Herhangi bir uyuşturucu rehabilitasyon programında olduğu gibi, bireysel sonuçlar değişkenlik gösterecektir.
|
|||
Mezunların Söyledikleri | Mezunların Aileleri Neler Söylüyor | Kamu Spotları |
"Yüklenmeye Hazırım"
Narconon Mezunu
Maddy M.
13 yaşındayken uyuşturu kullanmaya başladım, sigaraya ve esrara başladım ve haftasonları arkadaşlarla içiyordum. 15, 16 yaşlarında ekstazi, halisünojen, haplara başladım. Artık elime ne geçerse. 17, 18 yaşlarında devamlı olarak afyon kullanmaya eroin kullanmaya başladım.
Okulu bıraktım ve bir müzik festivalinden ötekine gitmeye başladım. Bir festivaldeyken iş kontrolden çıktı hepsini birden alıyordum. Halüsinojen içtim, uyuşturucu maddenin etkisinden sonra hastanede uyandım.
Annem oturmuş ağlıyordu, “dört gündür komadaydın” dedi. Aşırı doz almışssın, kalbin durmuş, yaşadığın için şanslısın. “Rehabilitasyona git” dedi. Ben de “tamam gideceğim” dedim.
Narconon’a geldiğimde haraptım. Ne beklediğimi bilmiyordum ama tüm personel beni iyi karşıladı çok yardımcı oldular. Pek çok kez korku içindeydim, kendimle yüzleşmek istemedim. İyileşmeyle yüzleşmek istemedim, onlar yardım ettiler.
Programın sonuna doğru, kendimi tekrar küçük bir çocuk gibi hissettim. Dünyayla boy ölçüşmeye hazır bir yetişkin zihniyetindeydim.
Çünkü o sadece insanlar için bağımlılığı bırakmak değildi. Uyuşturuculardan uzak durmaktı ve uzak durmak için gerekenleri ve duygularımla nasıl baş edebileceğimi bana öğrettiler. Sonunda kendime saygı duymayı, verdiklerimi takdir etmeyi öğrendim. Kendimi sevmeyi öğrendim.